In hoofdstuk 6 smeden de machthebbers van Medo-Perzië een plan om Daniël om te brengen. Er wordt een wet ingevoerd die de aanbidding van God verbiedt. Daniël gedraagt zich alsof die wet niet bestaat. Hij wordt veroordeeld en in de leeuwenkuil geworpen. Maar God wilde aan de Meden en de Perzen ook de les van scheiding tussen godsdienst en staat onderwijzen en daarom overleeft Daniël. Hij getuigt dat hij onschuldig is aan enige misdaad ten opzichte van God en van de koning.